Ευτυχώς που υπάρχει ¨σύστημα¨ και βλέπουμε μπάλα

Ο τίτλος δεν είναι ειρωνικός αλλά απόλυτα ειλικρινής και κατά την γνώμη μου ολόσωστος. Εκτός από μία μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού, τύπου Τσουκαλά, που πιστεύει ότι η ομάδα του έχει πάντα δίκιο, κάτι σαν τον Πάπα ένα πράμα, κανείς δεν αρνείται την ύπαρξη ενός συστήματος που ελέγχει τα του ποδοσφαίρου σε όλα τα επίπεδα.

Εδώ και κάποια χρόνια αηδιασμένος από την κατάσταση του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα σταμάτησα να το παρακολουθώ και στράφηκα στα ξένα πρωταθλήματα και κυρίως στο Γαλλικό. Είναι πολλοί αυτοί που σαν και εμένα διάλεξαν αυτό τον δρόμο και θαρρώ πως δεν το μετάνιωσαν. Όχι ότι τα μεγάλα πρωταθλήματα είναι άμεμπτα και καθαρά αλλά σου βγάζουν αυτή την αίσθηση και ξεχνάς να ασχοληθείς με το αντίστοιχο σύστημα.

Την περασμένη αγωνιστική όμως έγινε χαμός και μάλιστα χωρίς κανείς να το περιμένει. Ο Βελλής του Απόλλων ξέσπασε και απειλεί –ποιόν αλήθεια;- ότι θα αποχωρίσει από το πρωτάθλημα, ο Κούγιας αποσύρει την Παναχαϊκή από τα επαγγελματικά πρωταθλήματα –χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί-, ο Αναστασίου αναφέρθηκε στην διαιτησία για πρώτη φορά μιλώντας για ελεύθερους σκοπευτές από το Κίεβο σατιρίζοντας τους αντιπάλους που έπεφταν σαν τα κοτόπουλα και ο Άρης πεσμένος από τις πολλές σφαίρες που δεχόταν όλη την χρονιά αλλά άντεχε δέχτηκε την τελευταία χαριστική βολή.

Μετά από αυτά οι περισσότεροι είτε είναι δημοσιογράφοι είτε φίλαθλοι πρότειναν να σταματήσει να πηγαίνει ο θεατής στο γήπεδο ως μία λύση. Με αυτόν τον τρόπο προφανώς οι φίλαθλοι θα στείλουν μηνύματα στους κρατούντες ότι θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα και να δημιουργηθεί κάτι από την αρχή. Ένα πρωτάθλημα πιο καθαρό, πιο ανταγωνιστικό και φυσικά πιο όμορφο στα μάτια του θεατή.

Είναι όμως μία τέτοια λύση αποτελεσματική; Εν μέρει ναι. Διότι ο πολύς κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη σε αυτό το πρωτάθλημα και τα εισιτήρια μειώνονται χρονιά με την χρονιά. Όμως δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός. Όπως σε όλα τα κοινωνικά προβλήματα υπάρχουν δύο δρόμοι για να διορθώσεις ένα πρόβλημα. Η λύση από τα πάνω και η λύση από τα κάτω.

Η πρώτη περίπτωση (η από τα πάνω) είναι η πιο εύκολα υλοποιήσιμη διότι δεν απαιτεί τίποτα άλλο από την απόφαση του μεγάλου κεφαλιού, στην περίπτωσή μας ο Ολυμπιακός, να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Προφανώς το να παρθεί μια τέτοια απόφαση είναι σχεδόν απίθανη αφού το μεγάλο κεφάλι δεν δείχνει καμία τέτοια διάθεση και με το δίκιο του. Ο Ολυμπιακός σε μία τέτοια κατάσταση κερδίζει και όχι μόνο αγωνιστικά αλλά κυρίως οικονομικά.

Η δεύτερη περίπτωση και η πιο δύσκολη είναι η από τα κάτω. Να σταματήσει ο θεατής να παρακολουθεί και να ενισχύει οικονομικά με αυτόν τον τρόπο το πρωτάθλημα. Δεν είναι μόνο τα εισιτήρια αφού δεν προσφέρουν και τρελά έσοδα στις ομάδες αλλά όλα τα υπόλοιπα και κυρίως τα έσοδα από τα τηλεοπτικά. Το μεγάλο κεφάλι προφανώς δεν τον νοιάζει αφού θα έχει να κινηθεί από τα λεφτά του Champions League. Οι μικρές ομάδες δορυφόροι όμως δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα. Η κύρια πηγή τους είναι τα τηλεοπτικά της NOVA. Τι θα συμβεί όμως αν κοπούν αυτά; Αν σταματήσει ο κόσμος να έχει το συνδρομητικό που τροφοδοτεί το πρωτάθλημα οικονομικά; Για παράδειγμα τι θα συμβεί αν οι του Άρεως ή της ΑΕΚ κόψουν την NOVA ή την όποια NOVA; Εκεί πραγματικά θα μιλήσουμε για οικονομικό μαρασμό και οι δορυφόροι θα δεινοπαθήσουν. Σειρά θα πάρουν και άλλοι χορηγοί. Έτσι θα αναγκαστούν είτε να ζητήσουν τα ψίχουλα από το μεγάλο κεφάλι ή θα διαλυθούν. Ο μαρασμός αυτός ίσως οδηγήσει σε καλύτερα πράγματα.

Εγώ πάντως δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι λόγω αυτής της κατάστασης στη χώρα στράφηκα περισσότερο στα ξένα πρωταθλήματα και είμαι χαρούμενος γι’  αυτό. Για όλα τα κοινωνικά προβλήματα υπάρχουν λύσεις έστω και μερικές. Και καλό είναι όλοι με τον τρόπο μας να προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε κάποιες από αυτές τις λύσεις.

Posted in: Απόψεις,Ελλάδα,Adons