Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Toulouse FC : Για το βήμα παραπάνω


Κι όμως το καμάρι της πόλης αυτής δεν είναι η ποδοσφαιρική ομάδα αλλά αυτή του Rugby. Μια πόλη στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας στις όχθες του ποταμού Garonne που φημίζεται περισσότερο για τα sausages απ’ ότι το ποδόσφαιρό της. Εκεί βρίσκονται τα γραφεία της Airbus και το αεροναυπηγικό project της Γαλλίας αλλά και ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια της Ευρώπης απασχολώντας γύρω στους 100.000 φοιτητές. Η Toulouse είναι η πιο αναπτυσσόμενη περιοχή στη Γαλλία με ποσοστά διπλάσια από τις υπόλοιπες πόλεις. Αυτά για τη πόλη…

            Η ομάδα με τα ροζουλί κινδύνεψε με πέσει κατηγορία τη season 2007/2008 τερματίζοντας στην 17η θέση και τότε ήταν που την ανέλαβε ο μέχρι σήμερα προπονητής της Alain Casanova(foto). Ο συγκεκριμένος σταθεροποίησε την ομάδα στην δεκάδα κυρίως παίζοντας μαζική άμυνα κάτι που παίζει και εφέτος και το ερώτημα που δημιουργείται είναι αν η Toulouse έχει πιάσει ταβάνι!
            Παρακολουθώντας τη, πραγματικά αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν αυτή η ομάδα να είναι τόσο ψηλά στη βαθμολογία. Είναι εξοργιστικό και βαρετό παράλληλα να τη βλέπεις να αμύνεται συνεχώς και να κλέβει στο τέλος το παιχνίδι κάνοντας μια πετυχημένη αντεπίθεση ή να σκοράρει από στημένη μπάλα. Μάλιστα ακόμη πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι αυτή τη τακτική την εφαρμόζει και στην έδρα της με εμφανώς υποδεέστερους αντιπάλους και ειδικά όταν έχεις ένα κέντρο που αποτελείται με παίχτες της κλάσης του Tabanou, του Capoue, του Sissoko και του Machado είναι απορίας άξιο πως επιλέγεις να μην επιβληθείς και να ελέγξεις το παιχνίδι.
            Η Toulouse στηρίζεται σε μια ραχοκοκαλιά τεσσάρων ποδοσφαιριστών, του αμυντικού διδύμου, Abdenour και Congre, του Capoue στα αμυντικά χαφ και του Sissoko λίγο πιο μπροστά του, που η δύναμή τους και τα αθλητικά τους χαρακτηριστικά τρομάζουν οποιονδήποτε αντίπαλο. Η πειθαρχεία και η προσήλωση τους στην τακτική και στα αμυντικά τους καθήκοντα είναι που έχει οδηγήσει μέχρι τώρα την ομάδα τους στην 4η θέση. Έχει την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα δεχόμενη ως τώρα 24 γκολ και επίσης έχει τα περισσότερα παιχνίδια κρατώντας το 0 στην άμυνα.
            Αντίθετα με την άμυνα η επίθεσή της σαν ομάδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη έχοντας σκοράρει μόνο 30 γκολ σε 28 παιχνίδια! Πολλοί λένε ότι είναι πρόβλημα επιθετικού που δεν μπορεί να σκοράρει εύκολα αλλά βλέποντας τον Riviere ή τον Bulut μόνοι τους στην επίθεση σχεδόν τους λυπάσαι. Έτσι το ότι δεν πετυχαίνουν πολλά γκολ μάλλον είναι θέμα τακτικής και όχι της ανικανότητας του επιθετικού. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδήμονας για να δεις ότι ο Tabanou και ο Braaten ή οι υπόλοιποι κεντρώοι περισσότερο έχουν στο νου τους να καλύψουν τη θέση τους μήπως και χαθεί η κατοχή της μπάλας παρά να βοηθήσουν ουσιαστικά τον Riviere.
            Ο Casanova έχοντας βγάλει από την ακαδημία της ομάδας τους Sissoko, Capoue, MBengue, Tabanou και αγοράζοντας φτηνά και σοφά παίχτες όπως τους Abdenour, Machado, Didot, Riviere, ενσωματώνοντας παράλληλα πιτσιρικάδες όπως τους Ahamada, Aurier, Regattin έχει δημιουργήσει ένα πάρα πολύ καλό σύνολο από παίχτες που μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές! Το μόνο που χρειάζονται είναι λίγη ελευθερία παραπάνω για να δείξουν τις τεράστιες ικανότητές τους όπως έκαναν στο πρώτο παιχνίδι με τη Bordeaux γυρίζοντάς το από 0-2 σε 3-2 μια εμφάνιση που χαιρόσουν να τη βλέπεις.
            Καταλήγοντας είμαι της άποψης ότι η Toulouse έχει πιάσει ταβάνι με την συγκεκριμένη τακτική και για να κάνει το βήμα παραπάνω θα πρέπει ο Casanova να δώσει περισσότερη ελευθερία στους παίχτες του. Οι παίχτες του έχουν τεράστια προσόντα και αφού είναι και σε μικρή ηλικία νομίζω ότι ήρθε η ώρα για την αλλαγή. Έχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά να εδραιωθούν ως δύναμη στο championnat και ποιος ξέρει ίσως και να διεκδικήσουν και τον τίτλο όπως κάνει φέτος η Montpellier!

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Αντώνη για μια ακόμη φορά μένω έκπληκτος από ανάρτηση σου.

Νομίζω ότι εφόσον μ’ αυτό τον τρόπο κατάφερε να πάρει τόσους βαθμούς, δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να τον αλλάξει. Όταν μάλιστα αγωνίζεται έτσι για αρκετά χρόνια και ο προγραμματισμός της είναι βασισμένος σε αυτήν την τακτική, θα είναι μεγάλο ρίσκο μια αλλαγή μέσα στη χρονιά.

Θεωρώ επίσης ότι οι ομάδες δεν γίνονται απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Για να παίξει μια ομάδα επιθετικό – ελκυστικό ποδόσφαιρο, δεν αρκεί μια καλή χρονιά ή μια καλή φουρνιά. Χρειάζεται και η ανάλογη ψυχολογία για κάτι τέτοιο.
Δεν είναι εύκολο να μπαίνεις στο γήπεδο για ν’ αντιμετωπίσεις τη Λιλ, τη Λυών, τη Μαρσέιγ, τη Παρί, τη Μπορντό, τη Ρεν και να λες θα τους βάλω στα δίχτυα.
Παίρνεις τη μια χρονιά ισοπαλία, νικάς την άλλη, τερματίζεις ψιλά μαζί τους και σιγά σιγά πιστεύεις ότι μπορείς να τις επιβληθείς.
Είναι σαν την εθνική Ελλάδος. Πόσο εύκολο ήταν να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο μετά το euro. Περάσανε τόσα χρόνια και ακόμη δεν μπορεί να πιέσει ούτε υποδιέστερο αντίπαλο…

Μίλησες για τη σταθερότητα που έφερε ο Casanova. Πάτησε πρώτα γερά στα πόδια του και τώρα μπορεί να κοιτάζει ψιλά. Θεωρώ και γω ότι η τέταρτη θέση ίσως είναι πολύ μεγάλος στόχος, αλλά όπως φαίνεται μπορεί να την κλέψει με τον τρόπο που ανέλυσες…

Adons είπε...

Φίλε μου Betonia σε ευχαριστώ πάρα πολύ..

Συμφωνώ αλλά ταυτόχρονα διαφωνώ μαζί σου. Και εξηγούμαι : Προφανώς και είναι μεγάλο ρίσκο να αλλάξεις κάτι μέσα στη χρονιά όταν μάλιστα είσαι και πιο ψηλά από τους στόχους που έβαλες στην αρχή της χρονιάς. Στον επίλογό μου αναφέρομαι κυρίως για την επόμενη χρονιά μιας και η φετινή είναι καπαρωμένη από Montpellier και PSG. Αλλά και φέτος έδειξε σε κάποιες περιπτώσεις, με Bordeaux αλλά και Lyon που έχανε 3-0 και κόντεψε να ισοφαρίσει στο τέλος, ότι μπορεί να παίξει όμορφο ποδόσφαιρο! Φυσικά μια αμυντική τακτική μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική με τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες αλλά τι γίνεται με τις υποδεέστερες; Με αυτές που πρέπει να κερδίσεις για να πας πιο ψηλά; Δεν γίνεται να παίζεις αμυντικά με αυτές για αν δεν βγουν από το καβούκι τους πως θα τους διασπάσεις; Τελικά εμένα μου φαίνεται ότι είναι κρίμα τέτοιοι παίχτες να είναι τόσο σφιχτοί και να μην τους επιτρέπεται να κάνουν το κάτι παραπάνω...Αν θες να πας να χτυπήσεις πρωτάθλημα και να εδραιωθείς σαν μια δύναμη στο γαλλικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να καταφέρνεις να επιβάλλεσαι και στις μεγάλες ομάδες. Και νομίζω ότι ήρθε η ώρα και με αυτούς τους παίχτες να το τολμήσει!

Η διαφορά που έχει η εθνική με την Toulouse νομίζω ότι είναι οι παίχτες αλλά και ότι συγκρίνουμε ένα σύλλογο με μια εθνική. Είναι πάντα πιο δύσκολη η δουλειά μιας εθνικής.

Νομίζω betonia ότι πέρα από τους δύο πρωτοπόρους η Toulouse είναι η πιο σταθερή και η πιο συνεπής ομάδα του πρωταθλήματος και νομίζω έτσι εξηγειται και η τέταρτη θέση.

Δημοσίευση σχολίου

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Hot Sonakshi Sinha, Car Price in India