Πανάξιος πρωταθλητής ο Ολυμπιακός

Μια φορά κι ένα καιρό στο Καραϊσκάκη…

Στις 8 Φλεβάρη του 1981 γράφτηκε η μελανότερη σελίδα στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού όταν έπειτα από μία εμφατική νίκη του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ, οι πανηγυρισμοί μετατράπηκαν σε θρήνο και 21 αδέρφια χάθηκαν άδικα για πάντα.

Πέρασαν 30 χρόνια και κανείς δεν τους λησμόνησε, όπως έγινε με το αποτέλεσμα εκείνου του αγώνα. Στις 20 Μαρτίου του 2011 η ομάδα του Ολυμπιακού μας υπενθύμισε, ευτυχώς, μόνο το αποτέλεσμα…

Ένα αποτέλεσμα που οδήγησε στην πανηγυρική και πανάξια κατάκτηση του 38^ου πρωταθλήματος της ιστορίας του και επιβεβαίωσε ότι ο έφηβος είναι μεγάλος και τρανός!

Η εμφάνιση αυτή ήρθε στην καταλληλότερη στιγμή έπειτα από την κακή εμφάνιση και ήττα στην Τούμπα. Ο Ολυμπιακός έπαιξε επιτέλους ποδόσφαιρο και στα δύο ημίχρονα σε αντίθεση με ότι μας είχε συνηθίσει έως τώρα όπου στο δεύτερο πάθαινε καθίζηση.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε παρέλαβε στο τέλος της καλοκαιρινής προετοιμασίας μια διαλυμένη ομάδα και κατάφερε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να της προσδώσει συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα. Η πίεση ψηλά, οι συνεχείς αλληλοκαλύψεις, οι ουσιώδεις αυτοματισμοί (η δουλειά που γίνεται στα στημένα φάνηκε με τον καλύτερο τρόπο στο πρώτο γκολ) και ο αδιάκοπος ρυθμός από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό έπιασαν από το λαιμό την ΑΕΚ και την έπνιξαν.

Η ομάδα, όσο περνάει ο καιρός, θα ρολάρει ακόμη περισσότερο και με την κατάλληλη μεταγραφική ενίσχυση, ιδίως στη θέση του αμυντικού χαφ, είναι βέβαιο ότι θα πραγματοποιήσει παρόμοιες εμφανίσεις από την αρχή κιόλας της νέας αγωνιστικής περιόδου, όπου οι υποχρεώσεις θα είναι περισσότερες και σοβαρότερες.

Posted in: Απόψεις,Ελλάδα